ژنرال ارشد ایالات متحده، دن کین، رئیس ستاد مشترک ارتش، اعلام کرد در حمله به تأسیسات هسته‌ای اصفهان از بمب‌های نفوذی استفاده نشده است. این تصمیم به دلیل عمق زیاد تأسیسات زیرزمینی گرفته شده است که استفاده از چنین بمب‌هایی را بی‌اثر می‌کرد.
به گفته مقامات اطلاعاتی، سایت اصفهان یکی از مراکز اصلی نگهداری اورانیوم غنی‌شده در ایران است و حدود ۶۰ درصد از ذخایر در آنجا قرار دارد. برای هدف قرار دادن این مرکز، تنها از موشک‌های تام‌هاوک پرتاب‌شده از زیردریایی استفاده شده است.
در مقابل، حملات به سایت‌های فردو و نطنز با استفاده از بیش از دوازده بمب نفوذی انجام شده که توسط بمب‌افکن‌های B2 ارتش آمریکا پرتاب شده‌اند. طبق ارزیابی اولیه آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا، این حملات موجب آسیب متوسط تا شدید به سازه‌های سطحی سایت‌ها شده است، اما نتوانسته‌اند بخش‌های اصلی برنامه هسته‌ای ایران را نابود کنند.
سناتور کریس مورفی اظهار داشت که برخی ظرفیت‌های ایران به قدری در عمق قرار دارند که دسترسی به آن‌ها ممکن نیست. جان راتکلیف، رئیس سیا، تأیید کرد که بخش زیادی از مواد غنی‌شده ایران در تأسیسات فردو و اصفهان پنهان شده است. با این حال، مقامات دولت ترامپ پاسخ شفافی درباره محل نگهداری دقیق اورانیوم غنی‌شده ارائه نکرده‌اند.
جفری لوئیس، کارشناس تسلیحات، به سی‌ان‌ان گفت که تصاویر ماهواره‌ای اخیر نشان می‌دهد دسترسی ایران به تونل‌های سایت اصفهان ممکن شده است. حداقل یک ورودی در تاریخ ۲۷ ژوئن باز شده و تردد خودروها مشاهده شده است.
سناتور لیندسی گراهام گفت: «سایت‌ها نابود شده‌اند، اما ایران هنوز جاه‌طلبی‌های هسته‌ای دارد.» او افزود: «نمی‌دانم ۹۰۰ پوند اورانیوم غنی‌شده کجاست، اما این حمله هدف نابودی مواد هسته‌ای نداشت.»
برخی مقامات جمهوری‌خواه اظهار داشتند که هدف این عملیات نظامی، تخریب زیرساخت‌ها بوده، نه حذف ذخایر هسته‌ای. مایکل مک‌کال گفت: «اکثر مواد هنوز آنجا هستند. ما نیاز به حسابرسی کامل توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داریم.»
در مجموع، ارزیابی‌ها نشان می‌دهند که هرچند این حملات به برخی اهداف دست یافته‌اند، برنامه هسته‌ای ایران تنها برای چند ماه به تعویق افتاده و توانایی ایران برای بازسازی آن همچنان پابرجاست.
