دیگر دریاچهای نیست؛ قربانگاه زیستِ جمعی مردم آذربایجان است
خشکی دریاچه ارومیه نماد بیتدبیری و بیاعتنایی حاکمیت به طبیعت و مردم است. حکومتی که با سدسازی بیرویه، برداشت بیحساب از منابع آب و نادیده گرفتن هشدارهای علمی، یکی از بزرگترین دریاچههای شور جهان را به شورهزار بدل کرد. این فاجعه فقط نابودی یک دریاچه نیست؛ فروپاشی اعتماد، امید و زیستبوم یک ملت است. حکومتی که حیات را میخشکاند، خود نیز دیر یا زود در خشکی وجدان و مشروعیت فرو میرود.
