تخریب حمام تاریخی حاج نقی تبریز، زخمی عمیق بر پیکر هویت فرهنگی تبریز است.
این اثر ارزشمند قاجاری، نه فقط بنایی معماری، بلکه بخشی از حافظه جمعی تبریز و میراث ملی ما بود. بیتوجهی و سکوت مسئولان در برابر نابودی چنین گنجینههایی، نشان از سیاستهای ضد فرهنگی و سوداگرانهای دارد که به نام توسعه، تاریخ و اصالت را قربانی میکنند.
این اقدام، یک جنایت فرهنگی آشکار است؛ جنایتی علیه گذشته، زیبایی و هویت شهری است که سالهاست ریشههای آن در معرض تبعیض، ضد فرهنگ و سیاستهای نادرست حکومت مرکزی است.
