سعید ماسوری در حمایت از زندانیان در اعتصاب غذا: «آنها حاضرند برای زندگی شرافتمندانه بمیرند»
سعید ماسوری، از زندانیان سیاسی قدیمی که هماکنون در زندان قزلحصار محبوس است، در هفتمین روز اعتصاب غذای زندانیان این زندان نامهای منتشر و از آنان حمایت کرد.
ماسوری در نامه خود شعار «نه به اعدام» را ستود و آن را نشانهٔ طلب حق حیات و کرامت انسانی خواند.
او در نامه نوشت که فریاد «نه به اعدام» در نگاه حکومتِ استبدادی مجرمانه قلمداد میشود؛ زیرا از منظر حکومت، پذیرش درخواست برای «نه به اعدام» میتواند راه را برای درخواستهای دیگر — از جمله «نه به تبعیض»، «نه به بیعدالتی»، «نه به فساد» و «نه به دیکتاتوری» — هموار کند و به همین دلیل نظام تلاش میکند حتی حق حیات را نیز بهعنوان امتیازی که میتواند داده یا سلب شود، بهکار گیرد.
به گفته ماسوری، حکومت با عقب و جلو انداختن تاریخ اجرای احکام اعدام، زندگی زندانیان را به ابزاری برای نمایش اقتدار و تهدید تبدیل کرده است.
در بخشی از نامه آمده است:
«اینان “زندگی” و “زیستن شرافتمندانه” را چنان عاشقند که حاضرند برای آن بمیرند — تا شاید این حق زندگی را اگر نه برای خودشان، حداقل برای “دیگرانی” بعد از خود تبدیل به حق مسلم و در دسترس کنند.»
ماسوری از مردم و هموطنان خواسته است که به جنبش «نه به اعدام» بپیوندند و با هر وسیله ممکن از زندانیان اعتصابی حمایت کنند.
او در نامه به رفتار حکومت با زندانیان اشاره کرده و نوشته است که زندانیان اغلب در صف اعدام قرار میگیرند و مهلت دادن یا بهتعویق انداختن اجرای حکم، وسیلهای برای ایجاد رعب و سرکوب شده است. ماسوری این رفتار را «توهم خدایی» خوانده که حکومت با آن میخواهد نشان دهد حیات و مرگ مردم در دستان اوست.
نامه سعید ماسوری با فراخوانی عمومی به همبستگی و حمایت از زندانیان به پایان میرسد؛ او نوشته است که «فلذا بر ما و بر هر ایرانی منصف و شرافتمندی است که حتی برای امکان مطالبه هر حقی (حتی برای خودمان)، با همه توان و هر وسیلهای که در اختیار داریم، به جنبش ‘نه به اعدام’ بپیوندیم.»
