.
گونش نیوز؛ کریم علیزاده، نویسنده و پژوهشگر آذربایجانی، مینویسد؛ اخیراً دکتر حکمتالله ملاصالحی، استاد بازنشسته باستانشناسی دانشگاه تهران، در ویدیویی اظهار داشته است: «زبان فارسی، زبان مادری همه ایرانیان است.» این اظهارنظر با واکنشهای گسترده فرهنگی و اجتماعی مواجه شده و پرسشهای جدی درباره هویت و حقوق اقوام ایرانی برانگیخته است.
به گفته علیزاده، چنین سخنی واقعیتهای روشن جامعه ایران را نادیده میگیرد؛ میلیونها نفر از شهروندان ایران زبان مادری غیر از فارسی دارند، از جمله ترکها، کُردها، بلوچها، عربها و ترکمنها. وقتی به این جمعیت گفته میشود «زبان مادری شما فارسی است»، در واقع هویت و فرهنگ آنان انکار میشود و زخمهای تاریخی و اجتماعی آنان تشدید میگردد.
وی تأکید میکند که این نوع اظهارنظرها نشاندهنده عدم پذیرش تنوع و تکثر فرهنگی است و با مفاهیم تحمیل هویت و سرکوب فرهنگی در تضاد است. به باور او، کسانی که چنین سخنانی میگویند، تفاوت میان زبان مادری و زبان رسمی را نادیده میگیرند و واقعیتهای آشکار را عامدانه انکار میکنند.
علیزاده میگوید، اگر درمانی برای تبعیضهای زبانی و فرهنگی در ایران وجود ندارد، دستکم نباید زخمهای هویتی اقوام را عمیقتر کرد و وجود و درد آنها را انکار نمود. به گفته وی، مسئولان و اساتید فرهنگی باید در قبال سخنان خود پاسخگو باشند و جامعه فرهنگی و رسانهای نیز موظف است نقد و پرسشگری جدی نسبت به چنین مواضعی انجام دهد.
موضوع زبان و هویت در ایران، همچنان نقطه حساس و پرچالش است و ضرورت دارد دیدگاههای اقوام و تنوع زبانی کشور محترم شمرده شود و با واقعیتهای اجتماعی سازگار باشد.
