با اعلام خروج کامل نیروهای مسلح پکک از ترکیه و انحلال ساختار سازمانی این حزب، پرسش مهم اکنون این است: این نیروها به کجا خواهند رفت؟
دو ماه پیش، پس از صدور بیانیه انحلال و بر زمین گذاشتن سلاحها، حدود ۵ هزار نفر از گریلاهای پکک به ی.پ.گ، شاخه نظامی حزب در سوریه پیوستند. اما مابقی نیروها همچنان در مناطق کوهستانی قندیل و اطراف شمال عراق حضور دارند و مقصد بعدی آنها موضوعی است که تحلیلگران امنیتی و نظامی به آن توجه ویژه دارند.
بر اساس گزارشها و ارزیابی کارشناسان، مقصد اصلی این نیروها جغرافیای آذربایجان ایران و شاخه مسلح پژاک، وابسته به پکک، خواهد بود. تخمینها متفاوت است و برخی منابع از حضور احتمالی تا ۲۵ هزار نفر شامل گریلا و فعال مسلح در این مناطق خبر میدهند. این بدان معناست که تهدید و فشار مسلحانه از مرزهای ترکیه، به ایران و محدودههای شمال غرب کشور منتقل خواهد شد.
این تحول میتواند پیامدهای امنیتی مهمی برای مناطق مرزی آذربایجان ایران داشته باشد. حضور نیروهای آموزش دیده و مسلح پکک در ترکیب با پژاک، احتمال تنش و درگیریهای محلی و منطقهای را افزایش میدهد. علاوه بر این، جابجایی نیروهای مسلح به خاک ایران، حساسیت مقامات امنیتی و نظامی کشور را در این مناطق دوچندان کرده و نیازمند تدابیر ویژه برای جلوگیری از ایجاد بحران است.
از سوی دیگر، این روند نشان میدهد که انحلال سازمان مسلح پکک در ترکیه، تنها تغییر جغرافیا و نه پایان فعالیتهای مسلحانه را در پی خواهد داشت. انتقال نیروها از ترکیه به سوریه و سپس به ایران، پیوند میان شاخههای مختلف پکک و پژاک را تقویت میکند و میتواند به شکلگیری تمرکز جدیدی از نیروهای مسلح در شمال غرب ایران منجر شود.
در نتیجه، تحلیلگران بر این باورند که وضعیت امنیتی در جغرافیای آذربایجان ایران، در ماههای پیش رو، نیازمند رصد دقیق، آمادهباش نیروهای مرزی و برنامهریزی برای پیشگیری از هرگونه تهدید احتمالی است. انتقال گریلاهای پکک به این منطقه، نقطه کانونی تهدید مسلحانه در منطقه محسوب میشود و پیامدهای آن میتواند فراتر از مرزهای محلی احساس شود.
